தலக்காடு ஸ்ரீ கீர்த்தி நாராயண பெருமாள் கோவில்

கர்நாடகா -  தலக்காடு  ஸ்ரீ கீர்த்திநாராயண பெருமாள் கோயில்

தலக்காடு  மைசூரிலிருந்து 45 கி.மீ மற்றும் பெங்களூரிலிருந்து 130 கி.மீ. தொலைவில் உள்ளது.

தூரத்திலும் காவிரி ஆற்றின் இடது கரையில் தலக்காடு என்ற சிறிய பாலைவனம் உள்ளது. முன்பு அழகிய நகரமாக இந்த பாலைவனம் இருந்த நிலையில், 30க்கும் மேற்பட்ட கோவில்கள் இருந்தன. காலப்போக்கில் பெரும்பாலான கோவில்கள் மணலில் புதைந்த நிலையில், சிவபெருமானின் ஐந்து முகங்களை குறிக்கும் லிங்கங்கள் மற்றும் சில கோவில்கள் மட்டுமே  தற்போது உள்ளன.

 ஸ்ரீ கீர்த்தி நாராயண பெருமாள் கோவில், தலக்காடு 

மூலவர் : ஸ்ரீ கீர்த்தி நாராயணா பெருமாள் 

தாயர் : ஸ்ரீ சுந்தரவல்லி நாச்சியார் 

கருவறையில் நின்ற கோலத்தில் ஒன்பது அடி உயரத்தில் சதுர புஜ நாயகனாக சங்கு, சக்கர, கதை, பத்மம் தாங்கி, இருபுறமும் ஸ்ரீதேவி, பூதேவியுடன் அழகே வடிவான கீர்த்தி நாராயணர் தரிசனம் தருகிறார்.

 இவ்வாலயம் 1117ம் ஆண்டு கட்டப்பட்ட ஆலயம், ஏககூட வகையைச் சேர்ந்த கோயில், நட்சத்திர நடிவ பீடம் மீது எழுப்பப்பட்டுள்ளது. 

உட்புறம் நவரங்கா, சுகனாசி, கருவறை உள்ளது. 

நவரங்க மண்டபத்தில் ராமானுஜர், முதலியாண்டான், தேசிகர் விக்ரகங்களை தரிசிக்கலாம்.

கோயில் கிழக்கு நோக்கி துவார மண்டபம் மற்றும் பலிபீடம் கொண்டது. தாயார் சுந்தரவல்லி சன்னதி  துவார மண்டபத்தில் உள்ளது, மேல் அமைப்பு இல்லாமல் ராஜகோபுரத்தின் அடித்தளமாக இருக்கலாம்.

அரசன் விஷ்ணுவர்தன், ஐந்து இடங்களில் விஷ்ணு ஆலயங்களை எம்பெருமான் ராமனுஜரின் அறிவுரையின் பேரில் அமைத்தான். அவை பஞ்சநாராயண திருத்தலங்கள் என்று அறியப்படுகின்றன. ஒரே நேரத்தில் அவை ஸ்தாபிக்கப்பட்டன.

 அவை 

1.ஸ்ரீ கீர்த்தி நாராயணா  திருக்கோவில்,தலக்காடு

2.ஸ்ரீ நம்பி  நாராயண திருக்கோவில், தொண்டனுர்

3.ஸ்ரீ கேசவ நாராயணா திருக்கோயில் (சென்ன கேசவ ), பேலூர்

4.ஸ்ரீ சௌம்யா  நாராயண திருக்கோவில் , நாகமங்கலா

5.ஸ்ரீ வீர நாராயண திருக்கோயில்,  சாளக்கிராமம்

மற்ற கோவில்கள் முழுமை பெற்று இருக்கும், இங்கும் அதே போன்ற அமைப்பு என்றாலும் சில இடங்கள் முழுமை பெறாமல் உள்ளன. ஆனால்  கோவிலின் உள்ளே மிக அமைதியும், குளுமையும் நிறைந்து இருக்கிறது. 

கட்டிடக்கலை

பிரதான கருவறை ஹொய்சால - திராவிட பாணியில் கிரானைட்டால் கட்டப்பட்டது. கருவறையில் ஜகதியுடன் கூடிய ஒரு பெரிய பீடத்தின் மீது கட்டப்பட்ட மூன்று நுழைவாயில்கள் கொண்ட கருவறை மற்றும் ஒரு மண்டபம் ஆகியவை உள்ளன. மண்டபம் அல்லது நவரங்கம் விசாலமானது, லேத் செய்யப்பட்ட தூண்கள் மற்றும் கூரை தவழும் சுருள்கள், தாமரை மற்றும் பிற மலர் வடிவமைப்புகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளது. மண்டபத் தூண்களில் ராமானுஜர், நம்மாழ்வார், வேதாந்த தேசிகர் மற்றும் உக்ர நரசிம்மர் ஆகியோரின் புடைப்புச் சிற்பங்கள் அர்த்த மண்டபத் தூண்களில் உள்ளன.

வரலாறு மற்றும் கல்வெட்டுகள்

கல்வெட்டுகளின்படி (எபிகிராபியா கர்நாடகா) இந்தக் கோயில் கி.பி 1117 டிசம்பர் 7 ஆம் தேதி, ஹோய்சாள மன்னர் விஷ்ணுவர்தன சோழர்களை வென்றதை நினைவுகூரும் வகையில் கட்டப்பட்டு பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டது. இந்த வெற்றிக்குப் பிறகு "தலகாடுகொண்டா" என்ற பட்டம் பெறப்பட்டது. வெற்றிக்குப் பின்னால் ஸ்ரீ ராமானுஜர் இருந்ததாகக் கூறப்பட்டது. சோழ மன்னர்களின் ஆட்சிக் காலத்தில் மாற்றப்பட்ட ராஜராஜபுரத்திலிருந்து தலகாடு என்றும் இந்த இடம் பெயர்க்கப்பட்டது.

 கன்னடக் கல்வெட்டுகளின்படி தலகாடு சோழ மன்னர்களின் அதியமான், நரசிம்மவர்மன் மற்றும் திகுலத்தமன் ஆகிய தலைவர்களால் பாதுகாக்கப்பட்டது. போரில், விஷ்ணுவர்தனத்தின் தலைவன் வீரகங்கனால் அதியமான் சரணடையும்படி கேட்கப்பட்டார். அதற்குப் பிறகு, அதியமான் தங்கள் வெற்றிக்குப் பிறகு தலகாட்டைக் கைப்பற்ற முடியும் என்று பதிலளித்தார். போரில் சோழர்கள் தோற்கடிக்கப்பட்டனர், அதியமான் கொல்லப்பட்டார்.

 வெற்றியின் மூலம் வீரகங்கன் "திக்குலத்தை வென்ற வீரகங்கன் (கன்னடத்தில் சோழர்கள்)" என்ற பட்டத்தை ஏற்றுக்கொண்டார். கல்வெட்டுகளின்படி இந்த இடம் தலைக்காடு என்று அழைக்கப்பட்டது.

வெற்றியின் நினைவாக, விஷ்ணுவர்தனன் தனது தலைநகரான வேலாப்பூர் / பேலூரில் கேசவ கோயிலைக் கட்டினார், இது அப்போது விஜய நாராயண கோயில் என்று அழைக்கப்பட்டது.

சோழர் கால தமிழ் கல்வெட்டுகள் பீடத்திலும், லேத் செய்யப்பட்ட தூண்களிலும் காணப்படுகின்றன. கோயில் ஆதிஸ்தானத்தின் பின்புறத்தில் உள்ள தமிழ் கல்வெட்டு, விளக்குகளை எரிக்கும் கொடை மற்றும் இந்த கீர்த்திநாராயண கோயிலுக்கு வழங்கப்பட்ட நன்கொடைகளைப் பதிவு செய்கிறது.

2002 ஆம் ஆண்டு மழை காரணமாக கருவறை இடிந்து விழுந்தது, மேலும் முழு கருவறையும் அகற்றப்பட்டு மீண்டும் கட்டப்பட்டது.

தலக்காடு வரலாறும், புராணக்கதைகளும்...

முன்பு பல மன்னர்களின் கட்டுப்பாட்டில் இந்த பாலைவனப் பகுதி இருந்துள்ளது. 14ம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதி வரை ஹொய்சாள மன்னர்கள் தலக்காடில் ஆட்சி புரிந்த நிலையில், விஜயநகர பேரரசின் நிலப்பிரபுக்களின் வசம் சென்றது. 1610ம் ஆண்டு மைசூர் ராஜாவால் தலக்காடு கைப்பற்றப்பட்டது. பின்னர், இயற்கையின் சீற்றத்தால் பாலைவனமாக மாறியது. உடையார் ஆட்சியில் இது நடந்தது. ஆனால், உள்ளூர் மக்கள் கதைகளிலும், புராணங்களிலும் வேறுவிதமாக கூறப்படுகிறது.

உள்ளூர் புராணத்தின் படி, 17 ஆம் நூற்றாண்டில், மைசூர் மன்னர் ராஜா உடையார், ரங்க ராயர் என்றும் அழைக்கப்படும் திருமலைராஜாவை ஸ்ரீரங்கப்பட்டினத்தின் பராமரிப்பாளராக நியமித்தார். அவரது கணவர் தலக்காடுக்குச் சென்றபோது அவரது இரண்டாவது மனைவி அலமேலம்மா பொறுப்பேற்றார். அவரிடம் நிறைய நகைகள் இருந்தன. அவரது கணவர் குணப்படுத்த முடியாத நோயால் பாதிக்கப்பட்டபோது, ​​அவர் தலக்காடு நோக்கிச் சென்றார். அவர் தலக்காடுக்குச் சென்றபோது, ​​மைசூர் மன்னர் அலமேலம்மாவின் நகைகளைக் கொள்ளையடிக்க தனது படையினரை அனுப்பினார். ராஜா உடையார் படைக்கு பயந்து, அவள் அனைத்து நகைகளையும் காவிரி நதியில் வீசிவிட்டு, ஆற்றில் குதித்து தனது வாழ்க்கையை முடித்துக் கொண்டாள். 

ராணி அலமேலம்மாவின் நகைகளை உடையார் அரசர் அபகரிக்க முயன்றதால் தலகாடு பாலைவனமாக மாறியதாக பலத்த நம்பிக்கை நிலவுகிறது.

 நகைகளை பறிக்க நினைத்த உடையார் அரசர் ராணி அலமேலம்மாவின் பின் ஒரு படையை அனுப்பினார். ஆனால், ராணியோ நகைகள் அவர்களின் கைகளில் கிடைக்காமல் இருக்க ஆற்றில் வீசிவிட்டு மூழ்கி இறந்துள்ளார்.

 இறக்கும் முன்பாக, 'இந்த தலக்காடு மணலால் நிரப்பப்பட வேண்டும். மைசூரு மன்னர்களுக்கு குழந்தைகளும் பிறக்கக்கூடாது' என, சாபம் அளித்ததாகவும், அதனால் தான், புனிதமான காவேரி நதி சுழல்களை ஏற்படுத்தி பாலைவனத்தை உருவாக்கியதாக கூறப்படுகிறது.

நகைகளை பறிக்க நினைத்த ராஜா உடையார், அலமேலம்மாவின் சிலையை உருவாக்கி புனிதமாக வழிபட்டார். இதனால் தான் மைசூரு அரண்மணையில் தசரா விழாவின் போது, அலமேலம்மாவின் பூஜை தற்போதும் நடக்கிறது. உடையார் மன்னர் குடும்பத்துக்கு நேரடி வாரிசு இல்லாமல், நெருங்கிய உறவினர்களிடம் இருந்து தத்தெடுக்கப்பட்டே ஆட்சி நடத்தினர்.

தொல்பொருள் மற்றும் வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் அனைவரும் பல ஆண்டுகளாக நதி எப்படி பாதையை மாற்றி, மணல் மேட்டை சுற்றி பாலைவனமாக உருவானது என கண்டுபிடிக்க முயற்சித்து வருவதும் குறிப்பிடத்தக்கது.

பரந்து  விரித்த மணல் வெளி 

இங்குள்ள கோவில்கள்...

தலக்காட்டில் மல்லிகார்ஜூனா, அர்கேஸ்வரா மற்றும் பாதாளேஸ்வரா உள்ளிட்ட சிவன்  கோவில்கள் உள்ளன. ஒரு வழி  பாதையாக மணல்வெளியில் அக்கோவில்களை கடந்து வந்து தான்  நாம் கீர்த்தி நாராயண பெருமாளை தரிசிக்க முடியும்.

வேறு ஒரு பதிவில் அக்கோவில்களை  பிறகு காணலாம்.

அருமையான , அமைதியான கோவில். மிக நீண்ட தூரம் நடந்து வந்தே இவரை காண முடியும் அதிலும் அந்த மணல் வெளியில் நடப்பது என்பது மிக வித்தியாசமான அனுபவம். வழி  நெடுகிலும் கூரைகள் இட்டு  நடக்க ஏதுவாகவே  இவ்விடம் உள்ளது.

நடந்து வந்து இவ்விடத்தை அடையும் பொழுது, மிக பெரிய பெருமாள் நமக்காக புன்னகை முகமாக, மிக பெரிய  அழகிய உருவத்துடன் நமக்காக காத்திருக்கிறார். அற்புதமான தரிசனம் . 

ஒரே சுற்று தான்  இக்கோவில் தரிசனம் முடிந்து விடும். நட்சித்திர வடிவில் உள்ள கோவிலை சுற்றி பார்த்து பெருமாள் தாயார்  அனுகிரகத்தோடு நாம் மகிழ்வாக வெளியே வரலாம்.

பெருமாள் திருமொழி

4.ஊன் ஏறு செல்வத்து

திருவேங்கடத்தில் பிறந்திட விரும்புதல் 

677

ஊன் ஏறு செல்வத்து*  உடற்பிறவி யான் வேண்டேன்*

ஆனேறு ஏழ் வென்றான்*  அடிமைத் திறம் அல்லால்*

கூன் ஏறு சங்கம் இடத்தான்*  தன் வேங்கடத்துக்*

கோனேரி வாழும்*  குருகாய்ப் பிறப்பேனே (2) 1

678

ஆனாத செல்வத்து*  அரம்பையர்கள் தற் சூழ*

வான் ஆளும் செல்வமும்*  மண்-அரசும் யான் வேண்டேன்*

தேன் ஆர் பூஞ்சோலைத்*  திருவேங்கடச் சுனையில்*

மீனாய்ப் பிறக்கும்*  விதி உடையேன் ஆவேனே 2

தலக்காடு ஸ்ரீ கீர்த்தி நாராயண  பெருமாள் திருவடிகளே சரணம் ... !!!

அன்புடன் 

அனுபிரேம் 💖💖💖